يادداشت هاى مامان
يادداشت هاى مامان بسم الله الرحمن الرحيم
سلام پسر گل و خوبمون ، بالاخره بعد مدت ها اومدم اينجا تا دوباره برات بنويسم، دلم براى اين نوشتن ها تنگ شده بود..
الان سه سال و چهار ماهت شده و خيلى تغيير كردى، هنوزم بامزه و شيطونى ولى يه جوراى ديگه، اونقدر تغيير كردى كه نميدونم چيارو بنويسم
برعكس كوچولوييات كه دير به حرف افتادى ،الان ماشاءالله خيلى بامزه حرف ميزنى و به قول مامانى خيلى با ادب و شيرين حرف ميزنى و به كسايى كه دوستشون دارى خيلى قشنگ ابراز علاقه ميكنى، مثلا به من ميگى، مامان من خيلى شمارو دوستت دارم، دوست دارم بخندى، دوست ندارم عصبانى بشى...
بيرون كه ميريم هم خيلى اذيت هات كمتر شده ، و چون از اول هروقت ميرفتيم بيرون هرچى ميخواستى نميخريديم، الانم مشكلى نداريم و مثلا وقتى فروشگاه ميريم ميگى بريم اسباب بازيهارو نگاه كنيم، ميريم قشنگ همرو نگاه ميكنى بدون گريه و بهانه ميايم، يه موقع ها هم برات خريد ميكنيم خيلى خوشحال ميشى و با اين روحيه شيطونى كه دارى اين ويژگى برام خيلى جالبه....
هر يه روز دوروز در ميون خودت ميگى ميخوام با مامانى اينا صحبت كنم، زنگ ميزنم و با همشون تك تك صحبت ميكنى و ميگى دلتون خيلى برام تنگ شده؟ ( به جاى اينكه بگى دلم براتون تنگ شده)
هنوزم رنگ مورد علاقت سبز هست، بيشتر سبز پررنگ...
شخصيت خاصى دارى، اگه هم نخواى حرفى رو بپذيرى به هيچ روشى نميشه متقاعدت كرد، يعنى ميشه گفت گاهى غير قابل نفوذى...
ماشاءالله بچه پرانرژى هستى، واقعا همپا شدن باهات خيلى سخته، كم ميارم، حتى بعضى ها مثل يكى از خاله هاى من كه خيلى هم پرانرژى هستن وقتى باهات همبازى ميشن زودتر از تو خسته ميشن...خلاصه فوت و فن هاى خودتو دارى...
خيلى حرفاى ديگه هم دارم ، ان شاء الله سر فرصت ميام و برات مينويسم
